در حالیکه ترامپ با سیاست “ رو به آمریکا “ پیش میرفت و دست لابی های اسلحه سازی تا حدی توی حنا مانده بود، انتخابات جدید آمریکا او را با تفاوت بسیار اندکی از صحنه بیرون راند و جو بایدن رئیس جمهور آینده آمریکا از حزب دموکرات ها معرفی شد.
اکنون جو بایدن مانند اوباما در جهت „حقوق بشر“ فعالیت رسمی را آغاز خواهد کرد و یکی از اهدافش در این زمینه علاوه بر ایران روسیه و چین هم میباشد. این حزب که در زمان اوباما با „انقلابات رنگی “ درخاورمیانه و شمال آفریقا بااستفاده از نارضایتی های مردم بر موج سوار شد حرکت هائی را بوجود آورد که توانست جلو „انقلابات دموکراتیک“ را بگیرد.
ناتو که نقش اتوریته اروپا و آمریکا را در جهان دارد از این به بعد در جهت منافع آمریکا خارج ازاروپا و در آسیا متمرکز میشود. جو بایدن هم میخواهد دوستان خود را در این قاره پیدا کند که بتواند با آنها نقشه های خود را برنامه ریزی نماید اما این بدان معنا نیست که بقیه دنیا از نظر او بی اهمیت میماند.
قراردادهائی که تا کنون در مورد “ حفاظت محیط زیست“ و امثالهم بسته شده اند بر جای خودمیمانند و „تحریم ایران“ برداشته خواهد شد.
آنچه را که بیشتر بر اساس برنامه های شناخته شده حزب دموکراتهای امریکا میتوان حدس زد پافشاری بایدن در زمینه „نقض حقوق بشر“ در روسیه است که امکان دارد آنرا هم به ایران وفق دهد. بایدن در صدد است که با همکاری روسیه و اروپا راه حلی برای ایران پیدا کند. این در حالیست که هم اروپا و هم روسیه بر دوستی با ایران در چهل و دو سال گذشته پافشاری داشته اند و معلوم نیست با این تجربه تاریخی چطور میتواند یا میخواهد „حقوق بشر“ را در این کشور برقرار کند. از سوئی برای برنامه “ حفظ محیط زیست“ که آسیب بزرگش آلودگی آبهای زیرزمینی به مواد اتمی ست چه کاری میتواند انجام بدهد در حالیکه هر یک بمب و یا موشک جنگی نه تنها منطقه بلکه جهان را آلوده میکند. آنچه واضح ست اینکه لابی های اسلحه سازی آمریکا قدرتمندتر از هر رئیس جمهوری در دنیا هستند و جنگ های زیادی را برای خاورمیانه و آسیا در نظر گرفته اند
